top of page
martinevanlommel

Moeder Teresa in kwadraat





Als hoogsensitieve voel je andere mensen heel goed aan. Je voelt en weet wat ze op dat moment nodig hebben zoals bijvoorbeeld een luisterend oor of samen een zelfgebakken cake eten of dat die persoon gewoon alleen wilt zijn.

Je gevoel is een perfect afgestemde barometer en je voelt jezelf zo goed als je ziet hoe je anderen kan helpen en dat men gelukkig is.

Want als hoogsensitieve wil je niet anders dan dat iedereen zich goed voelt en je wilt zo graag helpen en staat altijd klaar.

Je durft zelfs geen ‘nee’ te zeggen ook al is het voor jou teveel op dat moment. Want je voelt dan de teleurstelling bij de ander en dat wil je niet dus forceer je jezelf maar.

Het is echt heel mooi dat je zo graag mensen wilt helpen. Dat je weet hoe je ze kunt helpen. Maar je bent moeder Teresa niet en je hoeft niet altijd voor iedereen klaar te staan.

Je hoeft niet altijd iedereen te helpen.

Als je voelt: ‘Dit gaat niet voor mij’ dan zeg je dat.

Vanuit je hart, niet vanuit strijd, omdat jij vind dat je het waard bent.


Het is heel belangrijk dat je dat doet want anders misken je jezelf. Dikwijls durf je het niet om verschillende redenen

  • Bang om niet goed genoeg te zijn

  • Schrik om voor jezelf op te komen

  • Jezelf het gevoel geven dat je niet belangrijk bent

  • Niet naar je eigen gevoel durven gaan

  • Het buiten jezelf zoeken om lief gevonden te worden

  • Jezelf schuldig voelen omdat je de verwachtingen van een ander niet inlost

Als je zo tegen je gevoel blijft in gaan, als je niet voor jezelf durft op te komen wreekt dat zich op den duur. Je voelt je dan zo klein en miniem, een echte voetmat.

Je lichaam en ook je geest legt je, bij manier van spreken, plat.

Dat kan zich in verschillende dingen uiten:

  • Geen zin meer om voor jezelf te zorgen

  • Niet meer buiten willen komen

  • Je dagelijkse taken niet meer gedaan krijgen

  • Voor altijd in je bed willen liggen en dat iedereen je met rust laat

  • Niet meer weten hoe je tot rust komt

  • Het gevoel hebben dat je jezelf helemaal kwijt ben

  • Eén chaos in je hoofd en er niets meer bij kunnen hebben

  • Het kleinste geluid komt als een mokerslag binnen

Zo hoeft het niet te zijn. Het kan ook anders.


Het is belangrijk dat je bij jezelf gaat voelen wat voor jou goed voelt.

Niet voor een ander maar voor jou!

Voor jezelf voelen waar je grens ligt, hoe ver kan je gaan zodat het nog comfortabel is voor jou. Dat je nog ademruimte hebt.

Het is echt nodig dat je bij jezelf komt. Dat je durft te gaan voelen bij jezelf wat er in je leeft.

Het niet buiten jezelf zoeken maar binnenin je.

Dat geeft vertrouwen in jezelf, dat geeft je kracht.

De kracht om voor jezelf op te komen.

Het te durven zeggen en dat gaat in het begin zijn met de bibber op je lijf maar je doet het wel. In plaats van je dan klein te maken en weg te stoppen draai je jezelf om en denkt: ‘Yes, I did it’ en dat is echt een zalig gevoel.

Jij mag er zijn helemaal zoals je bent en dat geloof in jezelf begint bij jezelf.

Heel veel liefs,

Martine


Ps. Zeg je nu: ‘Dit is wat ik nodig heb en hier wil ik echt aan werken.

Dat is precies waar ik jou bij help.

Neem gerust contact op voor een verkennend gesprek.

martinevanlommel@outlook.com

36 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page